පෙනුණු සුව දසුන් දස අත මිලින වී ගියා
දකිනු රිසි නොවී හිතකට දෙවනවද ඔයා
යහන මත වඩි හිරු දෙවි දෙඇස පිය පියා
ඔබ තාම නැ දයාවියේ මට ආදරේයි කියා
සෙල්ලම් ගෙවල් තනාගෙන වැලි බත් උයා කවා
වල් කොල කොටා දියේ මුසු කර තේ හදා පොවා
සැලැකූ ලමා වියේ සැලැකිලි නොමැත මග හැරී
මට ආදරේයි කියන්නකො මුවගින් අමා පිරී
කැන්ද රතු වලා සිතුවම් හකුළුවා තියා
එදරු පෙම සැඳැ අඳුරට ඉඩ තබා ගියා
සීත සඳ නැගයි එරඹර කවුළු දොර අයා
ඔබ තාම නැ දායාවියේ මට ආදරේයි කියා
හමුවුනි අනන්ත මල් රුව මිස සුවඳ නොතැවරි
ලියලයි හදේ පැතුම් වැල ඔබ වෙතම හැරි හැරි
පාලුව ලැගුම් ගනි හද තුල පතුල එරි එරී
මට ආදරෙයි කියන්නකෝ මුවගින් අමාපිරි
No comments:
Post a Comment